Dat de zaterdagen toch voor velen een gewone werkdag aan het worden is, merken we bij de paar keer dat er gerepeteerd wordt op de zaterdagmorgen. Toch een aantal mensen die op deze , door onze ouders zwaarbevochten vrije dag, gewoon aan het werk moeten. Tel daar nog een zieke hoofdrolspeler bij op, en het resultaat is een beperkt aantal acteurs die zijn komen opdraven.
Dat geeft wel gelegenheid om bij bepaalde scènes even de puntjes op de ï te zetten. Het feit dat er maar één mannelijke acteur aanwezig is, geeft hem het gevoel dat hij als een haan in het kippenhok zijn toom kippen bij elkaar moet houden. Niet dat hij daar een probleem van maakt, integendeel: Hij geniet van al die aandacht die hem op deze frisse ochtend in november ten deel valt.
Met in het achterhoofd de wetenschap dat we een maand voor de uitvoering zitten geeft toch wel een impuls om even een tandje erbij te zetten.